Dag 15
Door: Herman
Blijf op de hoogte en volg Herman
30 Juli 2016 | Spanje, San Vicente de la Barquera
Santillana del Mar - San Vicente de la Barquera
Vandaag wederom een lange wandeling voor de boeg, ongeveer 35km.
Om half 8 weggegaan, Marianne was al om 7 uur op pad.
Het is erg rustig en de (asfalt) paden lopen door de heuvels en bossen. Het is zaterdag dus zijn er ook minder mensen vroeg op pad. Wat de natuur beleving intenser maakt.
In een van de eerste dorpen, stond een bord bij een raam: koffie en een cupcake voor €1,50 eerst er voorbij gelopen maar omdat het miezert besloten toch alvast een warme kop koffie te nemen.
De mensen waren uiterst vriendelijk en de koffie was net doorgelopen dus vers! Ze vertelden, dat het met de kinderen en een klein tafelje was begonnen die hadden er al snel de brui aangegeven en de ouders hebben het contact met de pelgrims leuk gevonde en hebben het voortgezet. De cupcakes waren gemaakt door Canadeze vrienden die op bezoek waren. Na de koffie snel verder op pad.
Na een dikke 2 uur bereik ik Cobreces.
Hier in een soort wegrestaurant een tortilla gegeten. Langzaamhand begint het zwaar te worden en een dikke 2 uur laten bevindt ik me in Bario de la Iglesia waar ik op het terras van een camping een wat langere rust houd. Het is tijdelijk gestopt met miezeren en ik ga weer op pad. Bij het toeristische stadje Comillas loop ik langs het stand naar de stad en neem op het pleintje een lekker schepijsje.
Langs een lang recht voetpad bereik ik een klein parkje waar je een heel mooi uitzicht hebt op een binnenbaai of meer.
Natuurpark Oyambre.
Hier is de pijn in mij knie erg pijnlijk en kan ik bijna niet zitten of staan. Na 15 minuten toch begonnen aan het laatste stuk van mijn route. De pijn is bijna weg en ik kan redelijk door akkeren en via een golfbaan en een laatste lange bocht zie ik de zee en San Vicente liggen. Een stuk afdalen en een brug later sta ik in het stadje en blijkt dat de Albergue op de top bij de kerk ligt. Met mijn laatste krachten kom ik aan en wordt ik begroet door Marianne en Patrick. Het is vijf uur, niet verkeerd!
Na de overheerlijke douche ben ik redelijk snel de oude, de kleren worden gewassen en kan ik even bijkomen op bed.
Samen met Marianne, en 2 duitsers (Felicita en Peter) gaan eten.
Peter is een chemie professor uit Hamburg en Felicita is een psycholoog uit de buurt van München.
Weer een heerlijk pelgrims menu gegeten met salade, Iberico varkenslapjes en een ijsje toe. Samen met Peter een fles wijn soldaat gemaakt.
Bij teugkomst in de Albergue komen ineens Bernard (Oostenrijk) en Julian (Duitsland) aangelopen. Die had ik al bijna een week niet meer gezien en tot 10 uur even bijgepraat over de ervaringen.
Vandaag wederom een lange wandeling voor de boeg, ongeveer 35km.
Om half 8 weggegaan, Marianne was al om 7 uur op pad.
Het is erg rustig en de (asfalt) paden lopen door de heuvels en bossen. Het is zaterdag dus zijn er ook minder mensen vroeg op pad. Wat de natuur beleving intenser maakt.
In een van de eerste dorpen, stond een bord bij een raam: koffie en een cupcake voor €1,50 eerst er voorbij gelopen maar omdat het miezert besloten toch alvast een warme kop koffie te nemen.
De mensen waren uiterst vriendelijk en de koffie was net doorgelopen dus vers! Ze vertelden, dat het met de kinderen en een klein tafelje was begonnen die hadden er al snel de brui aangegeven en de ouders hebben het contact met de pelgrims leuk gevonde en hebben het voortgezet. De cupcakes waren gemaakt door Canadeze vrienden die op bezoek waren. Na de koffie snel verder op pad.
Na een dikke 2 uur bereik ik Cobreces.
Hier in een soort wegrestaurant een tortilla gegeten. Langzaamhand begint het zwaar te worden en een dikke 2 uur laten bevindt ik me in Bario de la Iglesia waar ik op het terras van een camping een wat langere rust houd. Het is tijdelijk gestopt met miezeren en ik ga weer op pad. Bij het toeristische stadje Comillas loop ik langs het stand naar de stad en neem op het pleintje een lekker schepijsje.
Langs een lang recht voetpad bereik ik een klein parkje waar je een heel mooi uitzicht hebt op een binnenbaai of meer.
Natuurpark Oyambre.
Hier is de pijn in mij knie erg pijnlijk en kan ik bijna niet zitten of staan. Na 15 minuten toch begonnen aan het laatste stuk van mijn route. De pijn is bijna weg en ik kan redelijk door akkeren en via een golfbaan en een laatste lange bocht zie ik de zee en San Vicente liggen. Een stuk afdalen en een brug later sta ik in het stadje en blijkt dat de Albergue op de top bij de kerk ligt. Met mijn laatste krachten kom ik aan en wordt ik begroet door Marianne en Patrick. Het is vijf uur, niet verkeerd!
Na de overheerlijke douche ben ik redelijk snel de oude, de kleren worden gewassen en kan ik even bijkomen op bed.
Samen met Marianne, en 2 duitsers (Felicita en Peter) gaan eten.
Peter is een chemie professor uit Hamburg en Felicita is een psycholoog uit de buurt van München.
Weer een heerlijk pelgrims menu gegeten met salade, Iberico varkenslapjes en een ijsje toe. Samen met Peter een fles wijn soldaat gemaakt.
Bij teugkomst in de Albergue komen ineens Bernard (Oostenrijk) en Julian (Duitsland) aangelopen. Die had ik al bijna een week niet meer gezien en tot 10 uur even bijgepraat over de ervaringen.
-
31 Juli 2016 - 11:45
HermanoF:
Je geniet volop merk ik wel, alleen de knie werkt een beetje tegen. De laatste paar dagen had je er niets over verteld, dus gisteren dacht ik dat het probleem uit de wereld was. Rustig aan maar. Misschien een rustdagje, of is het gezelschap te goed om je tempo te minderen. Hier zijn we in afwachting van de wedstrijd om de JC-schaal. Feyenoord krijgt versterking met Berghuis. En Max start als vierde in Duitsland op Hockenheim. Mooie wandelingen is de natuur toegewenst en daarnaast leuke contacten en lekker eten. Maar vooral een goede knie!!!! -
31 Juli 2016 - 14:03
André:
Zo , weer effe bijgelezen . Je geniet volop zo te lezen . Hoop echt voor je dat die knie het blijft houden , anders een dagje rustig aan misschien geen gek idee. Het is al weer twee weken geleden dat je bent vertrokken en wat een belevenissen weer . Het was leuk je even te spreken gisteren het tropisch carnaval in Rotterdam was weer als vanouds er waren wel veel minder mensen dan normaal , denk een reactie op de terreurdreigingen. We moesten het doen met 650.000 bezoekers , terwijl er normaal 900.000 bezoekers naar ons stadje komen. Ik ga nog even bijkomen van een kater van gisteren veel plezier nog en doe voorzichtig met je knie. -
31 Juli 2016 - 20:48
Ave:
Wat maak je veel interesante mensen mee.
En prachtige natuur en uitzichten.
Het zijn lange dagen dat je onderweg bent.
Sterkte met je pijnlijke knie.
Hopelijk gaat het snel beter.
groetjes Ave.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
